Gisteravond heb ik tijdens een uitermate plezierig feestje een afspraak gemaakt die mij zevenhonderdvijftig gulden kan opbrengen. Ik mag zes dagen geen teevee kijken. Als ik het niet kan volhouden en bijvoorbeeld na drie dagen voor de bijl te gaan, betaal ik per dag dat ik kijk tweehonderd gulden! Toen ik de weddenschap maakte was ik in een geheel andere gemoedstoestand dan nu, maar het lukt wel. Beetje met de hond wandelen, boek lezen, op tijd naar bed ...De avond is voorbij voor je het weet.
Het eerste geld zit in de knip en vanavond wordt het een makkie want ik ga met een paar vrienden stappen die al jaren bij de teevee werkzaam zijn en die kijken allang niet meer. Sterker nog..., die weten niet eens dat Marga van P. nog steeds het journaal leest.
Vanmorgen belde een van de heren met wie ik de 'geen-teevee-afspraak' heb gemaakt mij op en vroeg of ik nog gekeken had. 'Natuurlijk niet' antwoordde ik. 'Ook geen sport?'vroeg hij. 'Nee, ook geen sport, mompelde ik. 'Geen tennis, voetbal, wielrennen...' 'Ik zei toch nee.'riep ik en precies op dat moment trok er een scheut door mijn maag -en darmstreek. Waarschijnlijk heb ik de laatste dagen toch te zwaar getafeld.
Ik heb aan mijn familieleden gevraagd met ingang van onmiddellijk de sportpagina's uit de krant te scheuren alvorens ik hem in handen krijg. Ik ken mezelf... Als ik het verslag heb gelezen en de foto's heb bekeken wil ik bewegend beelden zien. Gisteravond heeft mijn vrouw de foto's uit de krant heel snel voor mijn gezicht heen en weer gezwaaid, maar dat was geen succes. Je hebt wel beelden die bewegen, maar dan mis je het geluid weer.
Vanmorgen zei een vreemde mijnheer in een broodjeszaak tegen me 'Hoe vond je de wedstrijd?' Ik wilde net een hap nemen van een broodje speciaal en zag tot mijn ontzetting tientallen rode puistjes op mijn handen verschijnen. Toen ik antwoord wilde geven, hoorde ik het zweet van mijn voorhoofd op het servet druppelen en daarna verloor ik het bewustzijn. De man die me naar huis bracht vertelde me, terwijl hij gezeten op de rand van mijn bed een zwaar sjekkie draaide, dat ik onderweg steeds groene trui riep en acht regels van het Wilhelmus en het eerste couplet van Oranje Boven had gezongen .
Vannacht om half drie een uurtje aan de keukentafel gezeten en de
volgende rekensom gemaakt. Zes dagen niet gekeken...
zevenhonderdenvijftig gulden. Een dag wel...tweehonderd
gulden...Blijft over...vijfhonderdvijftig gulden...
En ik kan altijd zeggen dat ik het geld eigenlijk niet nodig
heb.......
Rij en kijk voorzichtig, denk aan mij